بیشتر که به این موضوع فکر می کنم که شهدا که بودند و چه بودند دیگر با خود نمی گویم که شهدا ما شرمنده شما هستیم چون بعد از رفتنتان فقط نشستیم و تماشا کردیم هر کار خلافی هم که شد گفتیم خودش درست می شود...
شهدا ما نه تنها شرمنده شما بلکه مدیون شما هستیم!!!
بسم الله الرحمن الرحیم
((اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا))
همواره کسانی بودند که در شیپور نحس تفرقه دمیدند و می دمند کسانی که دغدغه ای جز حرف خود ندارند حرفی که کلمه کلمه اش موجب ریخته شدن قطره قطره خون ده ها هزار مسلمان در هر جای این کره خاکی می شود؛از آمریکا گرفته
*رهبرانقلاب دردیدار بمناسبت میلاد پیامبر:ما مسلمانان وظیفه داریم که خود را به آزادی مورد نظر اسلام برسانیم. این چیزی است که ملتها را نجات خواهد داد/امروز ملتهای مسلمان احساس میکنند که به این حرکت نیاز دارند و در نهایت این حرکت به نتیجه خواهد رسید،بدون تردید.
امام صادق علیه السلام:
مَن قُسِمَ لَهُ الرَّفقُ قُسِمَ لَهُ الإیمانُ
کسی که برایش مدارا تقسیم
شده ایمان برای وی تقسیم گردیده
جهاد با نفس، ح 272
حدیث(302) امام صادق (ع) فرمودند:
کانَ اَبی یَقولُ : اَنّه لَیسَ مَن عَبدَ مُومِن اِلّا وَ فِی قَلبِه نورانی نُورُ خیفَة و نُورُ رَجاءی لَو وُزِنَ هذا لَم یَزِد عَلی هذا وَ لَو وُزِنَ هذا لَو یَزِد عَلی هذا
پدرم می فرمود: هیچ بنده ی مومنی نیست جز اینکه در قلب او دو نور وجود دارد: نور بیم و نور امیدی به گونه ای که اگر این با ان و آن با این سنجیده شود هیچیک بر دیگری زیادتی ندارد
جهاد با نفس، ح 106
حدیث(304) امام صادق (ع) فرمودند:
قالَ اَمیرَالمُومِنینَ : اَلایمانُ اَربَعَةُ اَرکان اَلرِّضا بِقَضاءِ الله وِ التَّوَکُل عَلَی الله وَ تَفویضِ الاَمرِ اِلَی الله وَ التَّسلیم لِاَمرِالله
امیرالمومنین فرمود: ایمان چهار رکن دارد: خشنودی
به قضای الهی و توکل بر خدا و سپردن امر زندگی به خداوند و تسلیم در برابر امر
خدا
جهاد با نفس، ح 63
حدیث(307) امام صادق (ع) فرمودند:
إنَّ أعجَلَ الشَّـرَّ عُقوبَهً البَغیُ
راستی که عقوبت و کیفر ستم از عقوبت هر بدیِ دیگر زودتر و با شتاب تر فرا می رسد
جهاد با نفس، ح 669
حدیث(310) امام صادق(ع) فرمودند:
مَن قَرَا القُرآن و هو شابٌّ مُؤمِنٌ ، اختَلَطَ القُرآنُ بلَحمِهِ و دَمِهِ
هر جوانی مؤمنی که قرآن بخواهد، قرآن با گوشت و خون او را در می آمیزد
الامام صادق (ع)- الوسائل 14/2
ه گزارش جهان، مرحوم آیت الله اراکی درباره شخصیت والای میرزا تقی خان امیرکبیر فرمود: شبی خواب امیرکبیر را دیدم، جایگاهی متفاوت و رفیع داشت
پرسیدم چون شهیدی و مظلوم کشته شدی این مرتبت نصیبت گردید؟
با لبخند گفت: خیر
عطر و بوی حسین علیه السلام
السلام علیک یا ابا عبدالله
سال ما 12 ماه است که بعضی هایش رنگ خون گرفته اند؛ ماه محرم.
محرم و صفر تمام شد و ما رخت سیاه را از تن برکندیم اما چه کنیم که داغ امام مظلوم ما هنوز هم دل ما را درد آلود کرده است (( ( قالَ النّبیُّ صَّلی اللهُ عَلَِیه وَ آلِهِ وَ سَلّم : (اِنّ لِقَتلِ الحُسیَن حَرارَهً فِی قُلوبِ المُومِنینَ لا تَبرُدُ اَبَداً) )).
نمی خواهم بگویم که همیشه گریه کنیم و افسرده باشیم البته می دانید که گریه بر ابا عبدالله نه تنها ما را افسرده نمی کند بلکه ما را شاداب تر و حماسی تر می کند تا بر راه خود همانند صخره سخت بمانیم...
محرم و صفر تمام شدند و مومنان به ماه شادی بشارت داده شدند به ماه سرور اهل بیت به ماهی که بدر کاملش چشمان ما را همچون آینه ای در مقابل خورشید می کند بشارت باد بر مومنان این ماه....
امام رضا (ع) هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا (ص) و هشتمین جانشین پیامبر مکرم اسلام (ص) است. بنابر نظر مشهور مورّخان وی در یازدهم ذی قعده سال ۱۴۸ هـ. ق، در مدینه منوّره متولد شد. نام مبارکش، علی، کنیه آن حضرت، ابوالحسن و دارای القاب متعددی از جمله؛ رضا، صادق، صابر، فاضل، قرة اعین المؤمنین و... هستند، اما مشهورترین لقب ایشان، «رضا» به معنای «خشنودی» است.
پدر بزرگوار امام رضا، امام موسی کاظم (ع) پیشوای هفتم شیعیان بودند که در سال ۱۸۳ ﻫ.ق، به دست هارون عباسی به شهادت رسیدند، و مادر گرامیشان نجمه (تکتم) نام داشت.
امام رضا (ع) در مدینه، پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفت، و به رسیدگى امور پرداخت، شاگردان پدر را به دور خودش جمع کرد و به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جدش امام صادق (ع) مشغول شد و در این راستا گام هاى بزرگ و استوارى برداشت.
