قال علیٌ علیه السلام: وَیْلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الْغَفْلَةُ فَنَسِیَ الرِّحْلَةَ وَ لَمْ یَسْتَعِدَّ
امیر الومنین علیه السلام: وای بر کسی که غفلت بر او غلبه کرده است پس مرگ را فراموش کرده و آماده آن نشده است.
تصنیف غرر الحکم
قال علیٌ علیه السلام: وَیْلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ عَلَیْهِ الْغَفْلَةُ فَنَسِیَ الرِّحْلَةَ وَ لَمْ یَسْتَعِدَّ
امیر الومنین علیه السلام: وای بر کسی که غفلت بر او غلبه کرده است پس مرگ را فراموش کرده و آماده آن نشده است.
تصنیف غرر الحکم
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع- إِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ یَزِیدَ اللَّهُ فِی عُمُرِکَ فَسُرَّ أَبَوَیْکَ
امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر دوست داری خداوند عمر تو را زیاد کند پدر و مادرت را خوشحال کند
وسائل الشیعة ج 18
وَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام حَسْبُ الْمُؤْمِنِ مِنَ اللَّهِ نُصْرَةً أَنْ یَرَى عَدُوَّهُ یَعْمَلُ بِمَعَاصِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
امام صادق علیه السلام فرمودند: برای مومن از نصرت الهی همین کفایت می کند که دشمنش را ببیند که به نافرمانی خداوند عز و جل عمل می کند
من یا یحضره الفقیه ج 4
السلام علیکم یا انصار ابی عبدالله السلام علیکم یا انصار دین الله...
پیامهایتان بسیار زیاد است برای گذشته و آینده ما؛ خدا کند گوش دل ما اینقدر سنگین نشده باشد که پیام شما را نشنویم که شقاوت و بدبختی حقیقی همین است نه چیز دیگر...
قال علیٌ علیه السلام:الْمُؤْمِنُ مَنْ کَانَ حُبُّهُ لِلَّهِ وَ بُغْضُهُ لِلَّهِ وَ أَخْذُهُ لِلَّهِ وَ تَرْکُهُ لِلَّه
امیر الومنین علیه السلام: مومن کسی است که دوست داشتن و دوست نداشتن و گرفتن و ترک کردن اش برای خداوند باش.
تصنیف غرر الحکم
ابو هارون مىگوید: من در خدمت امام صادق علیه السّلام بودم که به چند تن فرمود: چرا شما ما را سبک مىشمارید؟ پس مردى خراسانى برخاست و گفت: بخدا پناه مىبریم از اینکه به تو یا چیزى از اوامر تو بىتوجّه باشیم و آن را سبک انگاریم. امام علیه السّلام فرمود:
آرى تو خود یکى از کسانى هستى که مرا سبک مىشمارى. او گفت: بخدا پناه مىبرم از اینکه شما را سبک بشمارم. امام علیه السّلام فرمود: واى بر تو! آیا نشنیدى فلانى وقتى که ما نزدیک جحفه بودیم به تو مىگفت: مرا به مسافت یک میل سوار کن که بخدا واماندهام؟
و بخدا سوگند تو به او نگاه هم نکردى و هیچ پاسخى بدو ندادى و او را سبک شمردى و هر کس مؤمنى را سبک شمرد ما را سبک شمرده است و احترام خداوند را تباه ساخته است./فروع کافی
على بن عیسى سند خود را به معصوم رسانیده که فرموده است: همانا خداوند تبارک و تعالى با موسى مناجات کرد و در مناجاتش به او فرمود:
اى موسى! در این دنیا آرزویت دراز نباشد تا دلت براى آن سخت گردد که سخت دل از من دور است. اى موسى! چنان باش که من در تو شادم، زیرا شادى من این است که فرمانم برند و نافرمانیم نکنند، و دلت را با ترس بکش و ژندهپوش باش و خرّم دل، در زمین گمنام باش و در آسمان پر آوازه و خانهنشین و شب تاب، و در برابرم به پرستش خیز مانند پرستش خیزى شکیبایان، و به درگاهم از بسیارى گناهان شیون کن چونان شیون گناهکاران گریزان از دشمن، و از من در این راه یارى بجوى که من چه نیکو یار و یاورى هستم./ فروع کافی
با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود که فرستاده خدا (ص) فرموده:
همانا موسى بن عمران دستهایش را بلند کرد و از خداى خویش درخواست کرد و فرمود: خداى من به کجا بروم؟
در این حال خداى متعال وحى فرمود، اى موسى! همانا در میان لشکریان تو سخن چینى وجود دارد، موسى گفت: خداى من او را به من معرفى کن. خداى تعالى به او وحى کرد:
هر آینه من سخن چینى و سخن چینى را دوست نمىدارم، با این حال چگونه خود سخن چینى کنم؟/ صحیفه امام رضا علیه السلام
با اسناد نقل شده امام رضا (ع) فرمود که پیامبر خدا (ص) فرموده:
به کسى که شایسته نیکى است و کسى که سزاوار نیکى نیست، نیکى کن. پس اگر نیکى تو به کسى که شایسته است رسید، که هم او اهل آن بوده است، و اگر به کسى که سزاوار نیست رسید، در این حال تو اهل نیکى هستى./صحیفه امام رضا علیه السلام
