ماندن و ماندن

این روزها و این شب ها که برخی از مسئولین کشور ما در رسانه ی ملی حرف هایی می زنند که نه نشان از عقلانیت دارد و نه نشان از درایت سیاسی و شجاعت؛

من هیچ موقع مسئولی را تضعیف نکرده ام و انشاالله این کار را نخواهم کرد ولی این موجب نمی شود که ما خطاهای مسئولین خود را نبینیم و اغماض کنیم بلکه باید با انتقاد از آنان راه خدمت را برای آنان هموار کنیم.

چندی پیش که دکتر ظریف در شبکه دو حرف می زدند جمله ای را گفتند که به نظر من جمله متینی نبود. آن جمله این بود: ((ما میدانیم این تهدید هایی که اوباما علیه ما می کند و به ما بی احترامی می کند برای بستن دهان تندروها در آمریکاست)) به نظر شما هم همین طور است ؟ این چه استدلال مهملی است فرض بفرمایید کسی به شما اهانت کند و شما بگویید که من می دانم او که به من اهانت می کند برای این است که دهان فلان طایفه و فلان قبیله را ببندد. این مثال من مثال ناقصی بود اما به چند نکته اشاره می کنم:

1-تهدید روزانه و حتی ساعتی ملت ایران و تحقیر ملت ایران توسط آمریکایی ها نشان از توحش و منطق جنگ و حیوانیت و دنائت آنان دارد.

2- هر ملتی در عرصه بین الملل دارای نمایندگانی است که به عنوان نماینده ملت از منافع آن ملت دفاع می کنند و تهدید ها و چالش ها را دفع می کنند

3-اگر مسئولان کشوری از خود اقتدار نشان ندهند دشمن قسم خورده از یک حد مشخصی نخواهد توانست که بیشتر جلو بیاید ولی اگر تهدید ها و ارعاب های دشمن از سوی مسئولان عالی کشور بی جواب بماند دشمن گستاخ تر می شود و بر گستاخی اش افزوده می شود.

4-در چند ماهه اخیر ما به غیر از چند موضع گیری از طرف مسئولان موضع گیری مقتدرانه ای را ندیده ایم و کسی به غیر از رهبر معظم انقلاب جواب دشمن شکنی به دشمنان نداده اند.

از تمام مسئولان دلسوز و خدوم کشورمان بالخصوص دولت محترم خواهشمندیم تا همانند شمشیر تیز، مثل حریر نرم، مثل سنگ محکم باشند.