زندگی بهتر در سایه دین(5)
الف)مسئله ای که از مهمترین ملاک های عمل انبیا و ائمه علیهم السلام بوده است حفظ نظم و نظام جوامع انسانی بوده است.
البته در تعریف نظم و نظام مند بودن یک جامعه تفاوت بسیار زیادی بین دیدگاه اسلام و آنچه به عنوان نظم در غرب و نظام فکری غربی هست وجود دارد.
تعبیری که آیت الله جوادی آملی در مورد غرب دارند این است که غرب یک باغ وحش منظم است. تعبیری که ایشان به کار برده اند بسیار دقیق و شاید پیچیده است.
نظم یعنی آن چیزی که مجموعه افراد را در کنار هم دیگر حفظ کند و از آشفتگی و جنجال و آشوب جلوگیری کند.
وجود دستگاه های نظارتی بسیار مخوف و دقیق در غرب همانند یک پلیس مخفی و ترسناکی است که هر فردی را ملزم به رعایت قانون میکند.
در شهر لندن یک میلیون دوربین مدار بسته وجود دارد که هر شهروندی هر روز ۸ بار توسط آن ها رؤیت میشود.
شهردار نیویورک بعد از آنکه برق نیویورک به مدت ۱ ساعت قطع شد و دستگاه های نظارتی از کار افتادند از نیویورک به عنوان شهر جنگ زده تعبیر کرد در حالی که هیچ موردی از این قبیل در‌جوامع مسلمان دیده نمیشود.
به عبارتی ساده تر آن چیزی که مردم جهان غرب را منظم نگه داشته است ترس است نه نظم در حالی که فرد مسلمانی که در روز گرم روزه گرفته است حتی در خلوت ترین مکانی که کسی او را نمیبیند چیزی نمینوشد و خداوند را شاهد بر اعمالش میبیند. که مطمئنا نام گذاری این رفتار مسلمان به نظم بسیار لایق تر از رفتار یک غربی است که صرفا به خاطر ترس از مجازات قانون شکنی نمیکند.(البته نظر ما این نیست که همه غربی ها اینگونه اند و وجود برخی ارزش های اخلاقی را در جامعه غرب نفی نمی کنیم)
ب) انسان دین دار منظم ترین انسان است.
وظایفی که اسلام برای یک مسلمان تعیین کرده است او را ملزم میکند تا هیچ فرصتی را به بیهودگی سپری نکند بلکه هر کاری که میکند قصد تقرب دارد و به دنبال کسب رضایت پروردگار خویش است و چنین انسانی بهترین نظم را رقم خواهد زد تا مقرب ترین انسان ها باشد.
از مهمترین عواملی که اوقات یک مسلمان را منظم میکند اقامه نماز های یومیه در اول وقت است زیرا در آن صورت خوابش را دقیق خواهد کرد تا فریضه ی صبح را از دست ندهد و کسی که خوابش منظم باشد بیشتر راه منظم بودن را پیموده است.
تفکر عمیق در دستورات دینی و نگاهی فراتر از کسب ثواب موجب شناخت بهتر اسلام و ظرافت های ساختاری آن خواهیم شد.
ج)خطری که ما را تهدید میکند.
الگو گرفتن در هر مسئله ای هم صحیح باشد در مورد ارزش های رفتاری و اخلاقی دو جامعه متفاوت که شکاف های بین آن دو پر شدنی نیستند صحیح نیست.
نباید وجدان اخلاقی مردم را از بین برد و آنها را در قید و بند ترس اداره کرد.
رواج بیش از حد دوربین های مدار بسته در فروشگاه ها و اماکنی نظیر آن غیر مستقیم به مخاطب میگوید که اعتمادی بین ما و شما برقرار نیست و آن دوربین ها من و شما را انسان های قانون مداری بار می‌آورد.
در حالی که دزدی از اماکن مجهز به سیستم های امنیتی از بین نرفته است.
اگر مردم ثروتمند جامعه حق فقرا را ادا کنند دیگر نیازی به آن دوربین ها نیست زیرا ارزش های اخلاقی به جای آن دوربین ها امنیت را حاکم خواهد کرد. البته ما منکر این نیستیم که وجود دزد در هیچ حالتی منتفی نیست.
