فرهنگ و حیات جامعه(4)

چهارمین مورد از ضرورت های مورد نیاز عبارتست از مدارا و گذشت و بخشش در تعاملات اجتماعی و خانوادگی

4-مدارا و گذشت و بخشش در تعاملات اجتماعی و خانوادگی

زندگی ما انسان ها از همان ابتدا که با پدر اصلی خود یعنی حضرت آدم علیه السلام شروع شد به طور اجتماعی شکل گرفت و این زندگی اجتماعی ضرورتی اجتناب نا پذیر بود که برای رفع حوائج همدیگر و تشکیل خانواده و برخی نیاز های دیگر به شکل اجتماعی درآمد.

در این زندگی اجتماعی درگیری، خشونت، دعوا، سوء تفاهم، عدم تفاهم و حتی گاهی اوقات جنگ نیز اجتناب ناپذیر است زیرا همانطور که میدانید انسان ها گرچه در خلقت و نحوه آفرینش تفاوتی با هم دیگر ندارند ولی از لحاظ فکری و دیدگاه های فکری و نحوه فکر کردن با هم دیگر تفاوت های بسیار زیادی دارند طبیعتا این اختلافات که به حق در وجود انسان به ودیعه گذاشته شده است اقتضا می کند که همه مردم مثل یکدیگر فکر نکنند و حتی مثل همدیگر عمل نکنند آنچنانی که می بینید گاهی اوقات در بعضی از بحث های علمی و غیر علمی هر دو طرف با دلایل علمی و محکم حرف و نظر خود را اثبات می کند ولی دیگری حرف او را نمی پذیرد و با دلایل خودش رد می کند این اختلافات در میان اعضای یک خانواده و جامعه وجود دارد اگر این افرادی که برای تامین معاش و زندگی خود مجبور به ارتباط با یکدیگر هستند و هر روز چند ده بار با یکدیگر سخن می گویند و معامله می کنند و ساعات متوالی در یک محیط کوچک با هم دیگر کار می کنند نتوانند همدیگر را تحمل کنند و با مدارا برخورد نکنند آن گاه دیگر هیچ اجتماعی باقی نمی ماند و بنیان خانواده ها و جامعه ها از هم می پاشد و دیگر جایی برای ابراز محبت و عاطفه وجود نخواهد داشت چون آنها حتی برای یک لحظه هم همدیگر را تحمل نمی کنند و نمی توانند چشم در چشم همدیگر بدوزند.

اگر تاملی بفرمایید درخواهید یافت که بیشتر درگیری های خیابانی و خانوادگی و قطع ارتباط های خانوادگی طولانی مدت از این موضوع یعنی عدم تحمل و مدارا با دوست و نزدیکان نشئت می گیرد.

حتما بار های زیادی بوده که دیده اید دو راننده با هم درگیر می شوند و حتی گاهی اوقات آن یکی دیگری را به قتل می رساند هنگامی که تحقیق می کنید می بینید که هر دو به یکدیگر فحش داده اند و هیچ کدام تخلف خود را نپذیرفته و دیگر را متهم کرده است و آخر کار هم کارشان به درگیری کشیده است حال شما فرض کنید دو راننده مومن با هم دیگر تصادف کرده اند به نظر شما رفتار آنها چگونه خواهد بود؟ حتما هر کدام خشم خود را فروخواهند خورد و با نهایت احترام تخلف خود را خواهند پذیرفت و از دیگر  عذر خواهد خواست.

معصوم علیه السلام میفرماید:((اگر کسی به تو گفت که اگر یکی به من بگویی من ده تا به تو می گویم تو به او بگو اگر تو ده تا به من بگویی من حتی یکی هم به تو نمی گویم.))

در روایتی آمده است که شخصی به یکی از ائمه جسارت کرد امام صبر کرد تا آن مرد حرفش تمام شود بعد از تمام شدن حرف آن مرد امام گفت اگر آن چه که تو میگویی درست است من از خدا استفغار می کنم و اگر آن چه که تو میگویی درست نیست از خدا میخواهم تا تو را ببخشد.

اگر فضای جامعه ای این چنین معطر شود می شود به آن جامعه گفت مدینه فاضله...

پس به اهمیت مدارا و گذشت و بخشش در جامعه و نقش اساسی آن در ایجاد امنیت فکری و روانی پی می بریم.