و خداوندی به این صراحت
به نام خداوندی که خیلی صریح صحبت می کند
از اولین روز های روی کار آمدن دولت تدبیر و نا امیدی تا به این لحظه و ثانیه هر توهینی که می شد در عرصه حیات بشری روی دهد بر مردم ایران به ناروا چسبانده شد.
آخرین مورد این اهانت ها و توهین ها، اهانت به ساحت مقدس و مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می باشد از هر مسئول دولتی که پرسیدند که چرا شما این توهین ها را محکوم نمی کنید؟ می گویند که ما به مسئولان اروپایی گفتیم که "این گونه کار ها افزایش تنفر را در بر دارد" و مسئولی دیگر می گوید که نباید توهین به ادیان به اسم آزادی آزاد گذاشته شود
من هم مثل شما در تعجبم که چگونه این مسئولان محترم حتی یک بار این اقدام را به طور صریح و با ذکر نام محکوم نکرده اند در حالی که در ادبیات سیاسی امروزی جهان و سیره زندگی امام و رهبری عظیم الشأن محکومیت به معنای محکومیت صریح و در حضور رسانه می باشد نه اینکه با کنایه و این گونه حرف ها جنایتی به این بزرگی را محکوم کنیم آن هم در حد اقل ممکن.
این، حکایت دولت یازدهم است، نیاز به توافق هسته‌ای بشدت ناتوان و ترسویشان کرده است.