السلام علیک یا صاحب الزمان
حساب مغازه را راست و ردیف کردم و چک را هم نقد کردم، سفارش شیرینی را هم دادم و غذای مهمانی فردا را هم آماده کرده ایم...
ای صاحب الزمان تنها چیزی که فکرش را نمیکنیم شما هستید شمایی که جان و قلب تپنده این جهان هستید شمایی که حتی نفس کشیدن ما هم در دستان و قبضه اختیار شماست شمایی که میفرمایید در حال ما کوتاهی نمیکنید و دائم برای ما گناهکاران دعا می کنید.
شرمنده هستیم آقا جان زیرا در لیست اولویت برنامه های ما آخرین مورد آوردن نام شماست...
الإمام الصادق علیه السلام :قالَ لُقمانُ : یا بُنَیَّ ... اِقنَع بِقَسمِ اللّه ِ لَکَ یَصفُ عَیشُکَ ، فَإِن أرَدتَ أن تَجمَعَ عِزَّ الدُّنیا فَاقطَع طَمَعَکَ مِمّا فی أیدِی النّاسِ ، فَإِنَّما بَلَغَ الأَنبِیاءُ وَالصِّدّیقونَ ما بَلَغوا بِقَطعِ طَمَعِهِم
امام صادق علیه السلام :لقمان گفت: اى پسرم! ... به قسمت الهى قانع باش تا زندگى ات پاک باشد. پس اگر خواستى عزّت دنیا را گرد آورى ، طمع خود را از آنچه در دست مردم است، ببُر . همانا پیامبران و صدّیقان، به اندازه قطع طمعشان ، به آن مقامات رسیدند.
یکی از یاران امام صادق (ع) به نام معتّب که گویا ناظر خرید و مسئول هزینه‌های منزل امام نیز بوده است می‌گوید، سالی
در احادیث نقل شده است که روزی امام صادق (ع) به دلیل تأمین مخارج زندگی خود و خانواده‌اش مبلغ هزار دینار به شخصی به نام «مصادف» داد که برای کارهای تجاری به مصر برود و کسب در آمد کند. مصادف نیز با آن پول کالاهایی را در
امام صادق (علیه السلام):
حُسنُ الظن باللهِ أن لَا تَرجُوَ إلا اللهَ وَ لَا تَخَافَ إلا ذَنبَکَ.
گمان نیکو به خدا داشتن این است که امید به هیچکس جز او نداشته باشی و از هیچ چیز جز گناهت نترسی. (جهاد با نفس، ح ۱۴۳)
شهادت شیخ الائمه و
کار و بار انسان که زیاد باشد طبیعتا وقت او تنگ می شود و کارهایش فشرده تر می شود و گاهی اوقات برخی برنامه هایش همانند تفریح و گشت و گذار لغو می شوند.
خنده ام میگیرد وقتی گاهی اوقات برخی به بهانه کار و مشغله فرصت خلوت با خدای خود را از دست می دهند وقتی بپرسی چرا با خدای خود جلسه نمیگذاری می گوید وقت نماز خواندن ندارم حال آنکه هر روز با چندین نفر هم صحبت می شود...
اگر مناجات با خدا هم پولی بود دیگر جای خالی در مسجد پیدا نمیشد.
سلام آقا جان
میدانم سینه شما هم درد میکند راستش را بخواهید پدر بزرگ من هم هر موقع هوا آلوده میشد و ذرات معلق از حد استاندارد میگذشت سینه اش میگرفت و سرفه هایش همانند سوهانی بود که بر حنجره اش کشیده میشد...
ای پدر پیر من آنجا که گفتی فرهنگ مثل هواست که تنفس میکنیم زیاد نفهمیدم درد و دغدغه شما را اما امروز بیشتر با شما احساس نزدیکی میکنم امروز که میبینم برخی ها به فکر تمیز کردن گرد و خاک کت و شلوارشان هستند و فکر بوی ادکلن، آنها را از هر چیز دیگری غافل کرده است و در خوابی بس عمیق به سر میبرند.
حال که دشمن با همه توان جلو آمده و مردان به ظاهر مسؤل هنوز در خواب ممیزی کتاب و پخش فیلم های توقیفی در پخش خانگی هستند صدای نفس های درد آلود شما من را تا دم مرگ میبرد.
خدا حفظ کند تو را ای عزیز دل و جانم...
جمله ای طلایی از شهید آوینی:
مسءله این جاست که ما اگر بخواهیم بشر را متناسب با مقتضیات زمان معنا کنیم، آن گاه ((مقتضیات زمان)) به جای شریعت می نشیند و دیگر هیچ انتقادی در هیچ مورد بر انسان ها روا نیست و دیگر افراد بشر را نمیتوان در برابر اعمال خویش مسؤل دانست.اگر ما معتقدیم خداوند متعال انسان را مختار آفریده است و بر اعمال او پاداش و عقاب تعلق میگیرد بدین معناست که هرگز نباید تابع مقتضیات زمان باشد.
کتاب توسعه و مبانی تمدن غرب ص ۱۲۷ و ۱۲۸
ضرر کردیم
حرف زدن و مصاحبت با مستکبر و متکبر انسان را مغبون میکند نه اینکه طرف مقابل فکر میکند و قصد تعامل دارد بلکه چون مستکبر است اگر حرف حقی را از هم سطح خود یا پایین تر از خود بشنود قبول نمیکند ولی اگر بالاتر از او حرفی بگوید با تمام وجود مجبور به قبول و امتثال امر است. در یک کلام فقط حرف زور سرش میشود.
