این نوشتار را با کامی تلخ و ذهنی پر از تجربه های دیداری و حسی مینویسم.
جامعه فعلی ایران در جایگاه هویتی نامعلومی قرار گرفته است؛ از یک سو دچار دوگانه هایی حل نشدنی و چالشی است و از سوی دیگر با سرعت بسیار زیاد به سوی غربی شدن حرکت میکند( منظورم از غربی شدن همان مفهوم مذموم و ناپسند غرب است که شاید از مصادیق بارز آن بتوان به روابط باز خانوادگی و ارتباطات بی قید اشاره کرد که امروزه در بین خانواده های پولدار شیوع فراوانی دارد و اگر به مدت یک روز با یک خانواده پولدارِ نو کیسه همراه شوید زندگی غربی و بالاخص آمریکایی را راحت میتوانید حس کنید که توضیح آن در مقال نمیگنجد)