شادی بیش از موعد هم امید کاذب می دهد و هم دشمن را به نشانی و آدرس غلط رهنمون می سازد.
هنوز که متن توافق یا جمع بندی مذاکرات به تصویب نهایی نرسیده است شادی و جشن گرفتن برای آن کار معقولی به نظر نمی رسد بلکه باید منتظر تصمیم نهایی مجلس و نهاد های تصمیم گیرنده بود تا بر اساس واقعیت جشن گرفت نه امید و آرزوی کاذب.
هر تحلیل و قضاوتی که خالی از انصاف باشد مورد قبول نیست.
از تلاش های تیم مذاکره کننده تقدیر و تشکر میکنیم ولی این نکته را گوشزد میکنیم که ثبت چنین موفقیت هایی به اسم دولت خاص یا افراد و گروه خاصی هر چند آن گروه امین و صادق و زحمتکش هم باشند کاری غلط و بسیار عوامانه است.
لذا این موفقیت را مرهون تدابیر حکیمانه و حمایت بی نظیر رهبر معظم از تیم مذاکره کننده میدانیم.
و این پیروزی را به محضر حضرت بقیه الله سلام الله علیه و رهبر معظم و ملت شریف ایران و تمامی مسئولین مذاکرات از ابتدا تا کنون تبریک عرض میکنیم.
فریاد ، خروش، عاطفه
روایت میفرماید: وَ لَیْسَ شَیْءٌ أَطْیَبَ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِیحِ فَمِ صَائِم
چیزی خوشبوتر از بوی دهان روزه دار نزد خداوند نیست
چه زیباست که با این بوی قدسی دهان های روزه دار ها صدای حمایت از مظلوم و مرگ بر ظالم تنین انداز شود. چه قدر عاطفی می نماید که کسانی که صد ها و هزار ها کیلومتر از افراد دیگری فاصله دارند رنج آنها را بر خود سنگین شمارند و صدای خود را در حمایت از آنها به آسمان فرستند و از خدای متعال آزادی و رهایی آنها را طلب کنند گرچه هم مذهب و هم زبان آنها نباشند.
ای فلسطین ما با تو و با ملت تو خواهیم بود.
از نیمه گذشت
فرصت های بی نظیر همانطور که کم پیش می آیند زود هم از دست می روند و آن کسی همیشه بر بام موفقیت ایستاده است که همانند صیادی ماهر هیچ فرصت مهم و بی نظیری را از دست ندهد.
گرمی و عطش این روزها بعضی ها را کلافه کرده و بعضی دیگر را خسته شاید دلشان برای صرف یک لیوان آب خنک یا آبمیوه صد در صد طبیعی در روزهای پرنشاط تابستان تنگ شده است و شاید جواب شکم خود را نمی توانند بدهند...
اما از هرچه بگذریم از این حقیقت دردناک نمی توان گذشت که زین العابدین علیه السلام ماه مبارک رمضان را آنقدر عزیز میداند که با آن وداع می کند آن هم چه وداع سخت و جانکاهی و ما که ادعای پیرو بودن را داریم روزی نیست که شکایت نکنیم از گرمی هوا و عطش و هزار مشکل دیگر که روزه داری بر سر راهمان آورده است.
سال های پیش نگرانی ما این بود که مبادا شهادت و جانبازی و ایثار از ذهن و جان مردم پاک شود یا کم رنگ شود، مبادا که راه سرخ حسین بن علی علیه السلام کم پیرو بماند و فقط نامی از شهادت بر سر زبان ها به یادگار بماند،