جقدر حرص میخوریم؟؟؟

و هیچکدام از ما حتی به این فکر هم نکرده ایم که آخر اینقدر حرص برای چی و چرا؟؟؟ دنیا یا آخرت برای ماست ؟ کدام یک مقصد اصلی ماست ؟ و کدام یک را باید گرامی تر بداریم؟  آخرش که چه شود ما آنقدر حرص  دنیا را داشته باشیم که مجبور باشیم هر روز صدها واگن دروغ و تهمت و غیبت را پشت سر هم ردیف کنیم تا شاید امروز و فردا چند ده هزار تومانی بیشتر به جیب بزنیم ولی به فکر آخرت هم نباشیم و حتی فرصت تفکر چند دقیقه ای را نیز از دست بدهیم . آن لحظه که از ما خواهند پرسید چقدر در دنیا بودید: و ما خواهیم گفت: نصف روزی یا چند روزی در دنیا بودیم.

و خواهیم دید دنیا گذشت و تمام شد و تنها چیزی که با خود آوردیم اعمال ما بود نه ماشین و نه خانه گران قیمت. زندگی آنجا معنا پیدا میکند